Historia gminy
puszczy krobskiej nad rzeczką Granicą wybudował gród kasztelana prawdopodobnie Bolesław Chrobry. Na podgrodziu Starej Kasztelanii powstało miasto, które uzyskało prawa miejskie w 1286 r. Krobia podobnie jak i inne miasta Wielkopolski było otoczone wałami i fosą. Wstępu do miasta strzegły cztery bramy: poznańska, kaliska, wrocławska i poniecka. Przemysław II w 1284 r. chcąc zyskać poparcie dostojników kościelnych przeniósł siedzibę kasztelana krobskiego do Karca, a stary gród kasztelański oddał biskupowi poznańskiemu. W roku 1296 Władysław Łokietek przekazał ziemię gostyńską Henrykowi Głogowskiemu, który utworzył na tym terenie dwie oddzielne jednostki administracyjne w Krobi i Poniecu. Największy rozwój miasta Krobi przypada na XV wiek. Wtedy to rozkwita handel i rzemiosło, powstaje pierwsza szkoła, później bank ludowy i spółdzielnie rolnicze.
robia i okoliczne wsie stanowiły własność biskupów poznańskich. Stąd wywodzi się nazwa regionu „BISKUPIZNA”. Odrębność zbiorowości biskupizny uwydatniła się w strojach ludowych, które zachwycają każdego swym niepowtarzalnym urokiem , zwyczajach, pieśniach, tańcach, a nawet innym sposobie bycia. Do dziś zachowało się wiele cennych zabytków. Są to przede wszystkim budowle sakralne – Kościół Parafii Rzymsko – Katolickiej pod wezwaniem św. Mikołaja, Kościół św. Ducha oraz najstarszy Kościół cmentarny św. Idziego. W centrum miasta znajduje się fosa obronna pamiętająca czasy średniowieczne okalająca zabytkowy budynek dawnej kasztelanii. Obecnie mieści się tam Pałac Ślubów oraz Biblioteka Publiczna.
